bái xuě gē sòng wǔ pàn guān guī jīng

táng dài: cén shēn

běi fēng juǎn dì bái cǎo zhé, hú tiān bā yuè jí fēi xuě.

hū rú yī yè chūn fēng lái, qiān shù wàn shù lí huā kāi.

sǎn rù zhū lián shī huà mù, zhōng kuí luó qǐ dòng yín jiē.

jiǔ tán xiào yán níng bù zuò, zhōng yǒu lǚ rén chóu duàn huí.

huái hé běi jìn shuāng yù zhuāng, shān yīn xī xiàng xuě cái chéng.

zhōng jūn zhì jiǔ yǐn háng kè, hú qín pí pá yǔ dí shēng.

wàng què yī shān zhòng zhòng yì, xiàng wǎng qián táng guān zhǐ dì.

guī lái lì jìn bù xiàng jiàn, mén qián liú shuǐ shàng néng yín.

这首诗是唐代诗人岑参创作的《白雪歌送武判官归京》的注音版本。诗中描绘了北方边塞地区八月飞雪的壮丽景象，通过细腻的描写展现了边疆将士与友人之间的深厚情谊。诗中的“忽如一夜春风来，千树万树梨花开”已成为千古名句，形象地表达了大雪覆盖下的树木宛如盛开的梨花，给人以美的享受和震撼。

整首诗通过对自然景色的描写，不仅表现了边塞风光的独特魅力，还抒发了作者对友人的依依惜别之情。诗中既有对自然景观的赞叹，又有对人生离别的感慨，字里行间充满了浓郁的情感色彩。